regn
Dansk
Etymologi
Fra oldnordisk regn.[1]
Udtale
Substantiv
regn fælleskøn
Bøjning
regn fælleskøn (bestemt form regnen, bruges ikke i flertal)
Beslægtede ord og fraser
Oversættelser
|
|
Kilder
- ↑ "regn" i Den Danske Ordbog
Færøsk
Udtale
Substantiv
regn intetkøn
Bøjning
Bøjning | Ental | |
Ubestemt | Bestemt | |
Nominativ | regn | regnið |
Akkusativ | regn | regnið |
Dativ | regni | regninum |
Genitiv | regns | regnsins |
Kilder
regni Føroysk orðabók
Islandsk
Substantiv
regn intetkøn
Norsk
Udtale
Substantiv
regn intetkøn
Oldnordisk
Substantiv
regn intetkøn
Svensk
Udtale
Substantiv
regn intetkøn
Kilder
- „regn“ i Lexin