jaargetijde

Nederlandsk

Etymologi

jaar +‎ ge +‎ tijde

Udtale

• Audio
  (fil)

• IPA: (hjælp) /jarɣətɛidə/

Substantiv

jaargetijde intetkøn

1. (tid) årstid

Bøjning

Best. Ental het jaargetijde

Ental diminutiv  ―

Flertal jaargetijden

Flertal diminutiv  ―

Kilder

• „jaargetijde“ i vanDale woordenboek