þjófr

Oldnordisk

Etymologi

Fra urgermansk *þeubaz.

Substantiv

þjófr m (flertal þjófar)

1. tyv

Bøjning

Deklination af þjófr

Bøjning	Ental		Flertal
	Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
Nominativ	þjófr	þjófrinn	þjófar	þjófarnir
Akkusativ	þjóf	þjófinn	þjófa	þjófana
Dativ	þjófi	þjófinum	þjófum	þjófunum
Genitiv	þjófs	þjófsins	þjófa	þjófanna

Afledte termer

• Færøsk: tjóvur
• Islandsk: þjófur
• Norsk: tyv, tjuv
• Gammeldansk: þiufær, thiuf
  • Dansk: tyv
• Oldsvensk: þiuver
  • Svensk: tjuv