Græsk
Substantiv
αστέρας hankøn, flertal: αστέρες
- stjerne
Bøjning
| Kasus |
Ental |
Flertal
|
| Nominativ
|
ο αστέρας
|
οι αστέρες
|
| Genitiv
|
του αστέρα
|
των αστέρων
|
| Akkusativ
|
το(ν) αστέρα
|
τους αστέρες
|
| Vokativ
|
αστέρα
|
αστέρες
|
Etymologi
Fra oldgræsk ἀστήρ.
Kilder
- „αστέρας“ i Dictionary of Standard Modern Greek
