αστραπή

Græsk

Etymologi

Fra oldgræsk ἀστραπή.

Substantiv

αστραπή hunkøn

1. lyn

Bøjning

Kasus	Ental	Flertal
Nominativ	η αστραπή	οι αστραπές
Genitiv	της αστραπής	των αστραπών
Akkusativ	τη(ν) αστραπή	τισ αστραπές
Vokativ	αστραπή	αστραπές

Kilder

• „αστραπή“ i Dictionary of Standard Modern Greek