περιστέρι

Græsk

Etymologi

Fra oldgræsk περιστέριον, diminutiv af περιστερά (“‘due’”).

Substantiv

περιστέρι intetkøn

1. due

Bøjning

Kasus	Ental	Flertal
Nominativ	το περιστέρι	τα περιστέρια
Genitiv	του περιστεριού	των περιστεριών
Akkusativ	το περιστέρι	τα περιστέρια
Vokativ	περιστέρι	περιστέρια

Kilder

• „περιστέρι“ i Dictionary of Standard Modern Greek