Tysk

Etymologi

voll +‎ Mond

Udtale

Substantiv

Vollmond hankøn

  1. (astronomi) fuldmåne

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Vollmond
Genitiv des Vollmond(e)s
Dativ dem Vollmond(e)
Akkusativ den Vollmond

Kilder

  • Vollmond“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache