Italiensk

Etymologi

Udtale

Adjektiv

duro (flertal duri, hunkøn dura, hunkøn flertal dure)

  1. hård

Adverbium

Substantiv

duro hankøn (flertal duri, hunkøn dura, hunkøn flertal dure)

  1. hård fyr
  2. hårdhed

Verbum

duro

  1. Første person singularis præsens indikativ af verbet durare.

Kilder

  1. duro“ i Treccani.it L'ENCICLOPEDIA ITALIANA

Spansk

Etymologi

Udtale

  • IPA:  /ˈduro/

Adjektiv

duro (flertal duros, hunkøn dura, hunkøn flertal dur)

  1. hård

Adverbium

Substantiv

duro m (flertal duros)

  1. fem-peseta-mønt

Verbum

duro

  1. Første person singularis præsens indikativ af verbet durar.

Kilder

  1. duro“ i Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 2016