staður

Færøsk

Etymologi

Fra oldnordisk staðr.

Substantiv

staður m (flertal staðir)

1. sted
2. stad

Bøjning

Bøjning	Ental		Flertal
	Ubestemt	Bestemt	Ubestemt	Bestemt
Nominativ	staður	staðurin	staðir	staðirnir
Akkusativ	stað	staðin	staðir	staðirnar
Dativ	stað/ staði	staðnum/ staðinum	støðum/ staðum	støðunum/ staðunum
Genitiv	staðar	staðarins	staða	staðanna

Beslægtede ord og fraser

• bústaður
• høvuðsstaður
• verkstaður

Kilder

staðuri Føroysk orðabók

Islandsk

Etymologi

Fra oldnordisk staðr.

Substantiv

staður m (flertal staðir)

1. sted

Kilder

Icelandic Online Dictionary and Readings „staður “