Græsk
Etymologi
Fra oldgræsk μοναχός.
Substantiv
μοναχός hankøn
- munk (person)
Bøjning
| Kasus |
Ental |
Flertal
|
|---|
| Nominativ
|
ο μοναχός
|
οι μοναχοί
|
| Genitiv
|
του μοναχού
|
των μοναχών
|
| Akkusativ
|
το(ν) μοναχό
|
τους μοναχούς
|
| Vokativ
|
μοναχέ
|
μοναχοί
|
Synonymer
Kilder
- „μοναχός“ i Dictionary of Standard Modern Greek
