σκύλος

Græsk

Udtale

• IPA: /'scilo̞s/

Etymologi

Fra oldgræsk σκύλος (“‘skind, hud’”).

Substantiv

σκύλος (skýlos) hankøn

1. hund

Bøjning

Kasus	Ental	Flertal
Nominativ	ο σκύλος	οι σκύλοι
Genitiv	του σκύλου	των σκύλων
Akkusativ	το(ν) σκύλο	τους σκύλους
Vokativ	σκύλε	σκύλοι

Kilder

• „σκύλος“ i Dictionary of Standard Modern Greek