hij

Nederlandsk

Etymologi

Nederlandske personlige pronominer
	1. person	2. person			3. person (hankøn / hunkøn / intetkøn)
Grundled
Ental	ik	jij je	u	gij ge	hij / zij / het -ie / ze / 't
Flertal	wij we	jullie	u	gij	zij ze

Fra middelnederlandsk hi, fra oldnederlandsk hie eller hē.

Udtale

• IPA: (hjælp) /ɦɛi̯/
• Homofoner: hei
• Orddeling: hij
• ♫Lyd♪:

  audio
  (fil)

Personligt pronomen

hij

1. tredje person hankøn pronomen: han

Kilder

• „hij“ i vanDale woordenboek