mig
Dansk
Etymologi
Fra oldnordisk mik.
Personligt pronomen
Personlige pronominer på dansk | ||
Nominativ | Akkusativ / Dativ | |
1. pers. sing. | jeg | mig |
2. pers. sing. | du - De | dig - Dem |
3. pers. sing. | han, hun, den, det | ham, hende, den, det |
1. pers. plur. | vi | os |
2. pers. plur. | I - De | jer - Dem |
3. pers. plur. | de | dem |
mig
- Første person akkusativ.
- Kan du høre mig?
Oversættelser
|
|
Kilder
- "mig" i Den Danske Ordbog
Islandsk
Etymologi
Fra oldnordisk mik.
Personlige pronominer - Persónufornöfn | |||||
Ental Eintala | 1. Person | 2. Person | 3. Person m | 3. Person f | 3. Person n |
Nominativ Nefnifall | ég | þú | hann | hún | það |
Akkusativ Þolfall | mig | þig | hann | hana | það |
Dativ Þágufall | mér | þér | honum | henni | því |
Genitiv Eignarfall | mín | þín | hans | hennar | þess |
Flertal Fleirtala | 1. Person | 2. Person | 3. Person m | 3. Person f | 3. Person n |
Nominativ Nefnifall | við | þið | þeir | þær | þau |
Akkusativ Þolfall | okkur | ykkur | þá | þær | þau |
Dativ Þágufall | okkur | ykkur | þeim | þeim | þeim |
Genitiv Eignarfall | okkar | ykkar | þeirra | þeirra | þeirra |
Pronomen
mig