mín
Færøsk
Udtale
Etymologi
Fra oldnordisk minn.
| Personlige pronominer på færøsk - Persónsfornøvn | |||||
| Ental (eintal) | 1. | 2. | 3. m | 3. f | 3. n |
| Nominativ (hvørfall) | eg | tú | hann | hon | tað |
| Akkusativ (hvønnfall) | meg | teg | hana | ||
| Dativ (hvørjumfall) | mær | tær | honum | henni | tí |
| Genitive (hvørsfall) | mín | tín | hansara | hennara | tess |
| Flertal (fleirtal) | 1. | 2. | 3. m | 3. f | 3. n |
| Nominativ (hvørfall) | vit | tit | teir | tær | tey |
| Akkusativ (hvønnfall) | okkum | tykkum | |||
| Dativ (hvørjumfall) | teimum | ||||
| Genitiv (hvørsfall) | okkara | tykkara | teirra | ||
Personligt pronomen
mín
- genitiv af jeg
- kom til mín! - kom til mig!
Possessivt pronomen (Ejestedord)
- min
- mín bátur - min båd
- míni hús - mit hus
- mítt land - min jord
Kilder
míni Føroysk orðabók
Islandsk
Etymologi
Fra oldnordisk minn.
| Personlige pronominer - Persónufornöfn | |||||
| Ental Eintala | 1. Person | 2. Person | 3. Person m | 3. Person f | 3. Person n |
| Nominativ Nefnifall | ég | þú | hann | hún | það |
| Akkusativ Þolfall | mig | þig | hann | hana | það |
| Dativ Þágufall | mér | þér | honum | henni | því |
| Genitiv Eignarfall | mín | þín | hans | hennar | þess |
| Flertal Fleirtala | 1. Person | 2. Person | 3. Person m | 3. Person f | 3. Person n |
| Nominativ Nefnifall | við | þið | þeir | þær | þau |
| Akkusativ Þolfall | okkur | ykkur | þá | þær | þau |
| Dativ Þágufall | okkur | ykkur | þeim | þeim | þeim |
| Genitiv Eignarfall | okkar | ykkar | þeirra | þeirra | þeirra |
Pronomen
mín