Færøsk

Substantiv

sonur hankøn

  1. søn

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ sonur sonurin synir synirnir
Akkusativ son sonin synir synirnar
Dativ syni/
soni
syninum/
soninum
synum/
sonum
synunum/
sonunum
Genitiv sonar sonarins sona sonanna

Kilder

    sonuri Føroysk orðabók

    Islandsk

    Substantiv

    sonur hankøn

    1. søn