yönelme
Tyrkisk
Udtale
Substantiv
yönelme
- (grammatik) dativ, hensynsled
- orientering, dreje ind i en bestemt retning
Bøjning
Bøjning af „yönelme“
Ental (tekil) | Flertal (çoğul) | |
---|---|---|
Nominativ (yalın) | yönelme | yönelmeler |
Akkusativ (belirtme) | yönelmeyi | yönelmeleri |
Dativ (yönelme) | yönelmeye | yönelmelere |
Lokativ (bulunma) | yönelmede | yönelmelerde |
Ablativ (ayrılma) | yönelmeden | yönelmelerden |
Genitiv* (tamlayan) | yönelmenin | yönelmelerin |
* Genitiv betragtes ikke som en "kasus" ifølge tyrkisk grammatik.
Med besiddende suffikser
* Genitiv betragtes ikke som en "kasus" ifølge tyrkisk grammatik.