opbellen
Nederlandsk
Etymologi
Udtale
Verbum
opbellen
- at ringe op
Bøjning
Lang tillægsform | opbellend | |||
Førnutid | hebben opgebeld | |||
Bydemåde | bel(t) op | |||
ik | jij/je, u | hij, zij/ze, het | wij/we, jullie, zij/ze | |
Nutid | bel op | belt op | belt op | bellen op |
---|---|---|---|---|
Datid | belde op | belde op | belde op | belden op |
Kilder
- „opbellen“ i vanDale woordenboek